SZKOLNY GLOBTROTER

„SZKOLNY GLOBTROTER” – V EDYCJA – ROK 2025/2026

RANKING SZKOLNYCH GLOBTROTERÓW

LOŻA SZKOLNYCH GLOBTROTERÓW

ZASADY

1. Projekt „SZKOLNY GLOBTROTER – V EDYCJA” trwa od 01.05.2025 r. do 30.04.2026 r. i jest adresowany do uczniów Szkoły Podstawowej nr 32 im. Jana III Sobieskiego w Bielsku-Białej.
2. Celem projektu jest zachęcenie uczniów do zwiększenia aktywności fizycznej poprzez ruch na świeżym powietrzu oraz poznanie najbliższego otoczenia atrakcyjnego pod względem przyrodniczym, historycznym, architektonicznym i kulturowym.
3. Uczniom proponuje się 10 tras, które pokonują pieszo pod opieką osób dorosłych (rodziców/opiekunów). Trasy te uporządkowane są w kolejności od najłatwiejszej do najtrudniejszej, jednak kolejność ich pokonywania jest dowolna. Zaleca się korzystanie z map lub aplikacji (np. www.mapa-turystyczna.pl, www.mapy.cz). Udostępniamy również do pobrania pliki GPX, których można użyć w dowolnym urządzeniu nawigacyjnym. Podczas wędrówek wskazane jest używanie kijów, ale nie jest to obowiązkowe.
4. Podczas każdej wędrówki uczniowie dokumentują pokonanie trasy, wykonując przynajmniej 3 zdjęcia, na których znajduje się uczeń w trzech różnych miejscach charakterystycznych dla trasy.
5. Po pokonaniu każdej z tras uczniowie na bieżąco przesyłają przez dziennik elektroniczny pełną dokumentację fotograficzną (3 zdjęcia z wycieczki) opiekunowi projektu – Pani Aldonie Słonce. Zdjęcia można również dostarczyć na płycie lub pendrivie.
6. Opiekun projektu – po weryfikacji nadesłanej dokumentacji – aktualizuje na szkolnej stronie internetowej ranking prezentujący sportowe dokonania uczestników projektu.
7. Opiekun projektu przyznaje uczniom, którzy pokonali 10 tras, tytuł SZKOLNEGO GLOBTROTERA wraz z odznaką i pamiątkowym certyfikatem. Na zakończenie projektu zostaną również wręczone nagrody rzeczowe.

TRASY

TRASA 1. TRASA EDUKACJI EKOLOGICZNEJ „LAS MIEJSKI”

Rozpoczynamy wędrówkę z parkingu przy ul. Tartacznej, następnie podążamy ul. Dębowiec aż do skrzyżowania z ul. Łowiecką i Skarpową. Tutaj skręcamy w lewo. Trzecia przecznica w lewo (przed ogrodzeniem w charakterystycznymi rowerami) doprowadzi nas na skraj lasu. Naszym oczom ukaże się z szereg atrakcji, pomiędzy którymi do woli możemy poruszać się krętymi alejkami. Wracamy tą samą trasą. Pokonamy w ten sposób ok. 2,6  km, nie licząc spaceru pomiędzy poszczególnymi atrakcjami. Jeśli nie jesteśmy zmotoryzowani, możemy podjechać z Wapienicy autobusem linii 16 na przystanek „Wapienica Zapora” i stamtąd rozpocząć wędrówkę. Aby pobrać plik GPX, którego można użyć w dowolnym urządzeniu nawigacyjnym, kliknij TUTAJ.

Trasa powstała w ramach projektu „Rewitalizacja miejskich systemów nadbrzeżnych wraz z utworzeniem Centrum Edukacji Ekologicznej w mieście Bielsko-Biała”. Pojawiły się tutaj różnorodne elementy małej architektury, m.in. „klasa w krajobrazie”, domek dla owadów, ławki, siedziska, kosze na śmieci, tablice informacyjne czy drewniana konstrukcja w kształcie sześcianu z liściem.

TRASA 2. ŁYSA GÓRA

Rozpoczynamy wędrówkę z niewielkiego parkingu przy ul. Stalowej w Bielsku-Białej. Stąd widoczny jest tzw. Stalownik oraz wysoki komin. Przekraczamy szlaban i podążamy czarnym szlakiem aż do Przełęczy pod Łysą Górą. Tutaj skręcamy w lewo i kontynuujemy wędrówkę czerwonym szlakiem. Po lewej stronie miniemy piękny widok na Skrzyczne. Zaraz potem na rozstaju dróg, kiedy czerwony szlak odbija lekko w prawo i w dół, my wybieramy wyraźną ścieżkę w lewo i lekko pod górkę. To ona po ok. 400 metrach doprowadzi nas na szczyt Łysej Góry. Wracamy tą samą drogą. Pokonamy w ten sposób ok. 4,8 km. Jeśli nie jesteśmy zmotoryzowani, możemy podjechać z centrum Wapienicy autobusem linii 7 lub 10 na przystanek „Cieszyńska Hulanka”, a następnie autobusem linii 2 na przystanek „Mikuszowice Krakowskie” i stamtąd rozpocząć wędrówkę. Aby pobrać plik GPX, którego można użyć w dowolnym urządzeniu nawigacyjnym, kliknij TUTAJ.

Łysa Góra znajduje się w Beskidzie Małym – w Grupie Magurki Wilkowickiej. Jest najdalej na zachód wysuniętym wzniesieniem tej grupy i w ogóle całego Beskidu Małego. W Polsce znajdziemy wiele szczytów o tej nazwie, ponieważ tak właśnie często nazywano bezleśne góry. Wbrew swojej nazwie ta Łysa Góra jest aktualnie porośnięta drzewami.

TRASA 3. ROGACZ

Rozpoczynamy wędrówkę z niewielkiego parkingu przy ul. Stalowej w Bielsku-Białej. Stąd widoczny jest tzw. Stalownik oraz wysoki komin. Przekraczamy szlaban i podążamy czarnym szlakiem aż do Przełęczy pod Łysą Górą. Tutaj skręcamy w prawo i kontynuujemy wędrówkę żółtym szlakiem, który dość stromym podejściem oraz obok zabudowań zawiedzie nas na szczyt Rogacza, gdzie znajduje się także węzeł kilku szlaków. W tym miejscu wybieramy czerwony szlak. To on zawiedzie nas wprost do ul. Żywieckiej, skąd do parkingu mamy już tylko kilka kroków. W pewnym momencie polecamy jednak zejść ze szlaku zgodnie ze znakami „ROGACZ SKLEP”. W ten sposób dotrzemy do Chatki na Rogaczu, skąd rozpościera się wspaniały widok na Beskid Śląski. Pokonamy w ten sposób ok. 5,7 km. Jeśli nie jesteśmy zmotoryzowani, możemy podjechać z centrum Wapienicy autobusem linii 7 lub 10 na przystanek „Cieszyńska Hulanka”, a następnie autobusem linii 2 na przystanek „Mikuszowice Krakowskie” i stamtąd rozpocząć wędrówkę. Aby pobrać plik GPX, którego można użyć w dowolnym urządzeniu nawigacyjnym, kliknij TUTAJ.

Chatka na Rogaczu znajduje się na wysokości 685 m n.p.m., a jej historia sięga lat 60. minionego stulecia. W latach 80. rozpoczęła się tutaj do dzisiaj kultywowana muzyczna tradycja. Festiwale poezji śpiewanej i piosenki turystycznej zagościły w chatce na dobre i cieszą się niesłabnącą popularnością. Miejsce to jest również bazą odpoczynku dla turystów, a w pobliskim sklepiku można zakupić napoje oraz przekąski.

TRASA 4. GAIKI I GRONICZKI

Rozpoczynamy wędrówkę z parkingu na Przełęczy Przegibek. Stąd niebieski szlak turystyczny powiedzie nas w dół ul. Górskiej w stronę Międzybrodzia Bialskiego, by następnie wprowadzić do lasu. Gdy dotrzemy na szczyt o nazwie Gaiki, skręcamy w lewo. Stąd czerwonym szlakiem dotrzemy wprost na Groniczki oraz pod Ambonkę Pani Jolci, z której rozpościera się wspaniały widok na Bielsko-Białą. Następnie kontynuujemy spacer czerwonym szlakiem ok. 500 m dość stromo w dół. Gdy teren lekko wypłaszczy się, a po lewej stronie ujrzymy charakterystyczny kamienny wał, bardzo ostro skręcamy w lewo – w szeroką i wygodną drogę pożarową. To ona swoimi malowniczymi meandrami doprowadzi nas z powrotem na parking. Razem to ok. 6,4 km. Jeśli nie jesteśmy zmotoryzowani, możemy podjechać z Wapienicy autobusem linii 20 na przystanek „Żywiecka Osiedle Grunwaldzkie”, a następnie autobusem linii 11 i wysiąść na przystanku „Górska Kościół”. Stąd czerwony szlak zawiedzie nas najpierw na Groniczki, a potem na Gaiki. Wracamy tą samą drogą. Ten szlak, choć o zbliżonej długości, jest jednak bardziej wymagający. Aby pobrać plik GPX, którego można użyć w dowolnym urządzeniu nawigacyjnym, kliknij TUTAJ.

Droga pożarowa, którą będziemy podążać, kryje w sobie wiele atrakcji. Po prawej stronie ukażą nam się wspaniałe górskie krajobrazy. Kilkakrotnie przekraczać będziemy malutkie strumyczki. Z kolei pod koniec wędrówki na skarpie po lewej stronie ujrzymy flisz karpacki. To naprzemiennie ułożone warstwy skał osadowych morskiego pochodzenia. Z pewnością rozpoznacie je już z daleka.

TRASA 5. SZLAK WSPOMNIEŃ

Rozpoczynamy wędrówkę z parkingu przy kaplicy na Lachach pw. św. Melchiora Grodzieckiego, która znajduje się przy ul. Bukowej w Brennej. Stąd wędrujemy dalej ul. Bukową aż do skrzyżowania z ulicą Lachy Dolne. Tutaj skręcamy w lewo i podążamy za oznaczeniem Szlaku Wspomnień (biało-czerwone kwadraty). Po prawej stronie będzie towarzyszyć nam Potok Bukowy z licznymi kaskadami. Gdy wejdziemy do lasu, szlak stanie się bardziej wymagający, ale wynagrodzi nam to wspaniały widok na Skrzyczne. Mniej więcej w połowie drogi dotrzemy do Krzyża Zakochanych, z którym wiąże się pewna legenda. Poznacie ją dzięki tablicy informacyjnej. Schodząc, po lewej stronie ujrzymy kamienny obelisk upamiętniający śmierć partyzantów w 1944 r. Szlak doprowadzi nas z powrotem do ul. Bukowej. Tu skręcamy w lewo i po chwili dotrzemy do punktu wyjścia. Pokonamy w ten sposób ok. 6 km. Jeśli nie jesteśmy zmotoryzowani, możemy podjechać autobusem z Bielska-Białej do Skoczowa, a następnie przesiąść się w autobus WISPOL do Brennej, wysiąść na przystanku „Brenna Lachy” i stamtąd rozpocząć wędrówkę. Aby pobrać plik GPX, którego można użyć w dowolnym urządzeniu nawigacyjnym, kliknij TUTAJ.

Jedną z atrakcji Szlaku Wspomnień jest miejsce związane z gospodarką pasterską. Tamtejsze polany kryją w sobie bardzo ciekawą historię. Na przełomie XVI i XVII wieku zaczęli napływać tu pasterze pochodzenia wołoskiego – lud niezwykle tajemniczy. Wołosi przybyli, wędrując łukiem Karpat, z Wołoszczyzny i Siedmiogrodu, które obecnie obejmują Rumunię, choć ich pierwotną ojczyzną były prawdopodobnie Bałkany. Wołosi wnieśli do naszej kultury trzy trwałe elementy: strój wołoski, gospodarkę sałaszniczą, a także słownictwo.

TRASA 6. DIABLE MŁYNY

Myśleliśmy, że w poprzednich edycjach naszego projektu zaproponowaliśmy Wam już wszystkie ciekawe miejsca w pobliżu wapienickiego jeziora Wielka Łąka. Zostało jeszcze jedno! Rozpoczynamy wędrówkę z parkingu przy ul. Tartacznej. Następnie podążamy żółtym szlakiem w kierunku zapory. Przy Krzywej Chacie żółty szlak skręca ostro w lewo. Podążamy nim prawie do skrzyżowania szlaków „Pod Szyndzielnią”. Skręcamy w prawo 200 metrów wcześniej. Nasza leśna droga wytyczona jest charakterystycznym szpalerem pni. Po ok. 100 m skręcamy ostro w prawo w wąską ścieżkę prowadzącą w dół – właśnie do Diablich Młynów. To atrakcyjne miejsce również dla rowerzystów, zatem bądźcie ostrożni. Wracamy tą samą drogą. Pokonamy w ten sposób ok. 8,6  km. Jeśli nie jesteśmy zmotoryzowani, możemy podjechać z Wapienicy autobusem linii 16 na przystanek „Wapienica Zapora” i stamtąd rozpocząć wędrówkę. Aby pobrać plik GPX, którego można użyć w dowolnym urządzeniu nawigacyjnym, kliknij TUTAJ.

W tym tajemniczym miejscu dostrzeżecie mnóstwo skalnych rozpadlin i kamiennych bloków. Na jednym z nich widnieje napis „Anton Markuzel”. Był on pierwszym gajowym Doliny Wapienicy. Obok nazwiska widnieje również data „1/9 1881”.

TRASA 7. BUKOWSKI GROŃ

Rozpoczynamy wędrówkę z parkingu przy cmentarzu w Porąbce. Samochód można zostawić również na szerokim poboczu po lewej stronie na samym początku ul. Cmentarnej. Podążamy zielonym szlakiem. Po wejściu do lasu i ostrym skręcie w prawo rozpocznie się strome podejście, ale z każdym krokiem naszym oczom będzie ukazywał się coraz to wspanialszy widok na zaporę, pasmo Hrobaczej Łąki, Jezioro Czanieckie oraz całą wieś. Na szczycie Palenicy ujrzymy wielki drewniany krzyż oraz ławeczki. Gdy teren wypłaszczy się, po prawej miniemy malownicze polany z pięknymi widokami. Na drugiej z nich odnajdziemy miejsce do biwakowania oraz kamienną piwniczkę. Tutaj na drzewie przy szlaku ujrzymy żółtą tabliczkę obrazującą przebieg dalszej wędrówki. Skręcamy więc ostro w lewo i schodzimy ze szlaku. Po prawej stronie ujrzymy panoramę Czańca, zaś na szczycie Bukowskiego Gronia odnajdziemy duży kamienny kopiec. Wracamy tą samą drogą. Pokonamy w ten sposób ok. 10,4 km. Jeśli nie jesteśmy zmotoryzowani, możemy podjechać z dworca autobusowego w Bielsku-Białej (Komunikacja Beskidzka) autobusem linii 142 na przystanek „Czaniec Skrzyżowanie I”, a następnie autobusem linii 147 na przystanek „Porąbka Góry” i stamtąd rozpocząć wędrówkę. Aby pobrać plik GPX, którego można użyć w dowolnym urządzeniu nawigacyjnym, kliknij TUTAJ.

W internecie można odnaleźć wiele sprzecznych informacji na temat nazewnictwa Bukowskiego Gronia. Ich początek wynika z błędu na starej austriackiej mapie, który powielany był przez kolejne pokolenia. Na szczycie dawniej znajdowała się drewniana wieża triangulacyjna, której resztki ostały się do dzisiaj. Grzbiet góry za czasów habsburskich obsadzony został limbami oraz sosnami wejmutkami, które są gatunkiem obcym dla polskiej flory sprowadzonym z Ameryki Północnej. Aktualnie możemy odszukać jeszcze kilka ich okazów.

TRASA 8. KOTARZ I HALA JAWOROWA

Rozpoczynamy wędrówkę z parkingu przy cmentarzu parafialnym w Brennej (ul. ks. R. Juroszka). Dodatkowe miejsca parkingowe znajdują się z prawej strony cmentarza (ul. Zielona). Następnie wędrujemy niebieskim szlakiem. Niestety ul. Hołcyna, którą należy przejść, jest aktualnie w remoncie, ale z pewnością nie popsuje Wam to humoru. Po dotarciu do podnóża Hali Jaworowej schodzimy ze szlaku w lewo i wybieramy polną ścieżkę, która pod górkę doprowadzi nas do bacówki, ławeczek oraz tablicy informacyjnej. Następnie wędrujemy dalej w górę aż do ścieżki biegnącej grzbietem hali. Tu skręcamy w prawo. Jeszcze jedno krótkie podejście i jesteśmy na Kotarzu. Wracamy tą samą drogą. Pokonamy w ten sposób ok. 12,6 km. Jeśli nie jesteśmy zmotoryzowani, możemy podjechać autobusem z Bielska-Białej do Skoczowa, a następnie przesiąść się w autobus WISPOL do Brennej, wysiąść na przystanku „Brenna Kościół” i stamtąd rozpocząć wędrówkę. Aby pobrać plik GPX, którego można użyć w dowolnym urządzeniu nawigacyjnym, kliknij TUTAJ.

Hala Jaworowa jest chyba najpiękniejszą halą w Beskidzie Śląskim. Z kolei nazwa góry Kotarz nawiązuje do tradycji pasterskich – to miejsce, w którym owce „kociły się”, czyli rodziły młode. Na szczycie możemy odpocząć i posilić się w „Piknik Barze”. Znajdziemy tutaj również Ołtarz Europy. Zbudowany z kamieni pochodzących z całego świata przypomina o czasach konfliktów na tle religijnym.

TRASA 9. KICZERA

Rozpoczynamy wędrówkę z dużego parkingu przy ul. Żywieckiej w Porąbce (obok Centrum Porąbka). Podążamy żółtym szlakiem, który doprowadzi nas na szczyt Kiczery. Wracamy tą samą drogą. Pokonamy w ten sposób ok. 8,8 km. Jeśli nie jesteśmy zmotoryzowani, możemy podjechać z dworca autobusowego w Bielsku-Białej (Komunikacja Beskidzka) autobusem linii 113 lub 114 na przystanek „Porąbka” i stamtąd rozpocząć wędrówkę. Wówczas będziemy mieli dodatkową atrakcję – przejedziemy po nowym moście nad Sołą. Aby pobrać plik GPX, którego można użyć w dowolnym urządzeniu nawigacyjnym, kliknij TUTAJ.

Wycieczka nie należy do najłatwiejszych. Czeka Was kilka bardzo stromych podejść. Zwłaszcza jedno – tuż przed szczytem – da Wam w kość. Jednak nagroda będzie zacna. Na szczycie znajdziecie wiatkę, palenisko oraz wspaniałe widoki, a jeśli przejdziecie przez zagajnik za wiatką, dojdziecie do mapy, ławeczek oraz fantastycznego miejsca widokowego – ujrzycie z góry zbiornik wodny elektrowni szczytowo-pompowej na Żarze. Proponujemy połączyć tę wycieczkę z trasą nr 10, czyli z Kiczery powędrować na Żar, ponieważ dalej jest już tylko lekko, łatwo i przyjemnie.

TRASA 10. ŻAR

Rozpoczynamy wędrówkę z dużego parkingu przy ul. Żywieckiej w Porąbce (obok Centrum Porąbka). Podążamy żółtym szlakiem, który doprowadzi nas na szczyt Kiczery. Następnie czerwonym szlakiem docieramy na Żar. Potem kontynuujemy spacer czerwonym szlakiem, aż do skrzyżowania z czarnym szlakiem przy charakterystycznej kapliczce. Czarny szlak doprowadzi nas do ul. Mała Puszcza. Tu skręcamy w lewo, by po chwili dotrzeć do ul. Żywieckiej. Tu skręcamy w prawo. Stąd do naszego parkingu już tylko kilka kroków. Pokonamy w ten sposób ok. 11,3 km. Jeśli nie jesteśmy zmotoryzowani, możemy podjechać z dworca autobusowego w Bielsku-Białej (Komunikacja Beskidzka) autobusem linii 113 lub 114 na przystanek „Porąbka” i stamtąd rozpocząć wędrówkę. Aby pobrać plik GPX, którego można użyć w dowolnym urządzeniu nawigacyjnym, kliknij TUTAJ.

Żar to bardzo popularny szczyt oferujący zapierające dech w piersiach widoki. Tutaj znajduje się zbiornik wodny elektrowni szczytowo-pompowej, tor saneczkowy oraz kilka restauracji. To ulubione miejsce paralotniarzy i górskich rowerzystów. Na tę górę można wyjechać również kolejką, jednak taki sposób dotarcia na szczyt nie zostanie zaliczony.